- CERNERE veterib. Latinis
- CERNERE veterib. Latinisidem quod decernere postmodum, i. e. dimicare. Aliquando cum casu, ut Cernere bellum apud Poetam Latinum, cuius meminit Seneca, Ep. 58. Cernere vitam, in versibus Ennianis: quod Euripides in Medea dixit, ὡς τρὶς ἂν παῤ ἀσπίδα ςτῆναι, θέλοιμ᾿ ἂν μᾶλλον, ἢ τεκεῖν ἅπαξ. Eôdem modo κρίνεςθαι apud Graecos, item κρίνειν τὰ ὅλα, κρίνειν τὸν πόλεμον καὶ διακρίνειν, sumitur. Vide Keuchenium, ad Miltiadem Nepotis, c. 2.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.